مدرسه نمي رفتم ولي مي دانستم كتاب و دفتر چيست. گاهي يواشكي كتابهاي برادرم را برمي داشتم و ورق مي زدم. علاقه خاصي هم به يكي از آنها پيدا كرده بودم. بس كه نقاشي هاي زيبا داشت. گل و چمن و منظره شهر و قيافه آدمهاي جور و واجور توش بود. بعدها فهيمدم كتاب هنر است. گاهي كه برادرم مشق مي نوشت من هم كنارش مي نشستم و اين كتابش را تماشا مي كردم. ديگر خودش هم فهميده بود و قبول كرده بود كه براي خلاصي از دست من همين كتاب كافي است. ديگر "با هم درس بخوانيم" جمله آشنايي براي من بود. معنيش هم اين بود كه داداش تمرين رياضي و مشق و .. بنويسد و من هم كتاب هنر را براي چندمين بار ورق بزنم و مزاحمش نباشم.
صبح جمعه رفتم سينما كه با آيلار دوتايي كلاه قرمزي و بچه ننه را ببينم. همان صحنه اول فيلم كه گزارشكر سراغ يك خانواده آواره كنار خيابان رفت، خاطرات سي سال پيشم زنده شد. حالا من و صدها نفر من مثل آمده بودند كه فيلم ببينند و كلاه قرمزي، پسر عمه زا و ديگر عروسك ها وظيفه داشتند با تن صدا و نوع لباس و ادا و اطوار بچه ها را سرگرم كنند تا آنها مزاحم والدين كه داشتند فيلم مي ديدند، نباشند.
قصه فيلم چيزي توي مايه هاي فيلم كمدي دو نفر و نصفي بود. كلاه قرمزي بچه اي را در پارك پيدا مي كند و به خانه مي برد و پس از جستجوي زياد مادر بچه را پيدا مي كند. آنگاه متوجه مي شود كه پدر بچه آنها را ترك كرده و ... با مادر بچه ازدواج مي كند و و زندگي تازه اي براي بچه و مامانش و قهرمان قصه به خوبي و خوشي وسلامتي آغاز مي شود. باور كنيد قصه همين بود و فقط به جاي آدم بزرگها، عروسك ها بازي مي كردند. به نظر من تهيه كننده فيلم دو نفر و نصفي به راحتي مي تواند ايرج تهماسب و دوستانش را به سرقت ادبي و كپي ايده متهم كند!
كجاي اين قصه و گفگوهايش بچه گانه است؟ شايد تنها هوووو هووووو ي پسر عمه، دستشويي رفتن كلاه قرمزي.در آخراي فيلم كلاه قرمزي و گل قرمزي يك جلسه ارزيابي ميزان تفاهم براي شروع زندگي مشترك برگزار مي كنند و در آن گل قرمزي خانم مي گويد: شوهر سابق و پدر بچه اش كه كارخانه دار بوده، زن و بچه اش را ترك كرده و با منشي خودش فرار كرده خارج! ... و قرار است بچه ما از اين ديالوگ نتيجه اخلاقي بگيرد.
شايد بتوان ادعا كرد كه .. خب ... همراه بچه ها پدر و مادرها هم به سينما مي روند و بايد فيلم چيزي براي آنها هم داشته باشد. اما باور كنيد اين فيلم براي بچه هاست و بايد حرف بچه گانه بزند. ما هم قول مي دهيم به خاطر بچه هايمان هم كه شده دو ساعت حرف بچه گانه بشنويم و خم به ابرو نياوريم.
صبح جمعه رفتم سينما كه با آيلار دوتايي كلاه قرمزي و بچه ننه را ببينم. همان صحنه اول فيلم كه گزارشكر سراغ يك خانواده آواره كنار خيابان رفت، خاطرات سي سال پيشم زنده شد. حالا من و صدها نفر من مثل آمده بودند كه فيلم ببينند و كلاه قرمزي، پسر عمه زا و ديگر عروسك ها وظيفه داشتند با تن صدا و نوع لباس و ادا و اطوار بچه ها را سرگرم كنند تا آنها مزاحم والدين كه داشتند فيلم مي ديدند، نباشند.
قصه فيلم چيزي توي مايه هاي فيلم كمدي دو نفر و نصفي بود. كلاه قرمزي بچه اي را در پارك پيدا مي كند و به خانه مي برد و پس از جستجوي زياد مادر بچه را پيدا مي كند. آنگاه متوجه مي شود كه پدر بچه آنها را ترك كرده و ... با مادر بچه ازدواج مي كند و و زندگي تازه اي براي بچه و مامانش و قهرمان قصه به خوبي و خوشي وسلامتي آغاز مي شود. باور كنيد قصه همين بود و فقط به جاي آدم بزرگها، عروسك ها بازي مي كردند. به نظر من تهيه كننده فيلم دو نفر و نصفي به راحتي مي تواند ايرج تهماسب و دوستانش را به سرقت ادبي و كپي ايده متهم كند!
كجاي اين قصه و گفگوهايش بچه گانه است؟ شايد تنها هوووو هووووو ي پسر عمه، دستشويي رفتن كلاه قرمزي.در آخراي فيلم كلاه قرمزي و گل قرمزي يك جلسه ارزيابي ميزان تفاهم براي شروع زندگي مشترك برگزار مي كنند و در آن گل قرمزي خانم مي گويد: شوهر سابق و پدر بچه اش كه كارخانه دار بوده، زن و بچه اش را ترك كرده و با منشي خودش فرار كرده خارج! ... و قرار است بچه ما از اين ديالوگ نتيجه اخلاقي بگيرد.
شايد بتوان ادعا كرد كه .. خب ... همراه بچه ها پدر و مادرها هم به سينما مي روند و بايد فيلم چيزي براي آنها هم داشته باشد. اما باور كنيد اين فيلم براي بچه هاست و بايد حرف بچه گانه بزند. ما هم قول مي دهيم به خاطر بچه هايمان هم كه شده دو ساعت حرف بچه گانه بشنويم و خم به ابرو نياوريم.